Ξαβέριος

Άγιος της Δυτ. Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Λεγόταν και απόστολος των Ινδιών. Γεννήθηκε το 1506 στο φρούριο Ξαβιέ στην Παμπελούνα. Το 1534 δίδασκε στο Παρίσι την αριστοτελική φιλοσοφία. Εκεί προσηλυτίστηκε από τον ιδρυτή του τάγματος των Ιησουιτών Ιγνάτιο Λογιόλα και ορκίστηκε να αφοσιωθεί στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Εκκλησίας και της Αγίας Έδρας. Το 1537 πήγε στη Βενετία και από εκεί στην Μπολόνια, απ’ όπου στάλθηκε από τον Πάπα σαν ιεραπόστολος στις Ανατολικές Ινδίες, μετά από παράκληση του Ιωάννη Γ’ της Πορτογαλίας, ο οποίος χρηματοδότησε την αποστολή. Μόλις έφτασε στην Γκόα των Ινδιών, επιχείρησε τέσσερις ιεραποστολές, τις οποίες έφερε σε πέρας με μεγάλη επιτυχία. Το 1552 έφυγε από την Γκόα για την τελευταία του ιεραποστολή στην Κίνα, την εκχριστιάνιση της οποίας θεωρούσε απαραίτητη για να προχωρήσει στην Ιαπωνία. Σε κάποια όμως περιοδεία του προσβλήθηκε από πυρετό και πέθανε στα Σανσιά της Κίνας το 1552. Ο νεκρός μεταφέρθηκε στην Γκόα, όπου έγινε αντικείμενο λατρείας των νεοφώτιστων πιστών. Ο Ξ. ήταν ο πρώτος, ο οποίος εγκαινίασε τις μεγάλες ιησουίτικες ιεραποστολές. Για τη δραστηριότητα του αυτή, το 1623, ανακηρύχθηκε άγιος από τον πάπα Γρηγόριο IE΄ και προστάτης των Ινδιών από το Βενέδικτο ΙΔ΄.